Ανά τον κόσμο, νέοι ηλικίας 15-24 ετών δυσκολεύονται πολύ περισσότερο να βρουν μια θέση εργασίας απ’ ότι οι νέοι του ίδιου ηλικιακού γκρουπ, το 2007. Αυτό που είναι ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι o αριθμός των νέων αυτής της ηλικίας, που έχει απομακρυνθεί από την εκπαίδευση και την αγορά εργασίας, ολοένα και αυξάνεται. 

Μέχρι το 2018 ο παγκόσμιος δείκτης ανεργίας δείχνει να αυξάνεται και να αγγίζει το 12.8%, οξύνοντας τις περιφερειακές ανισότητες. Ωστόσο, η ανεργία δεν αποτελεί τη μόνη δυσκολία για τη νεολαία αφού πολλοί, που έχουν αποχωρήσει από την εκπαίδευση, δεν εμφανίζονται καν στα στατιστικά της αγοράς εργασίας.

Ο κίνδυνος που τίθεται, έχοντας μια ολόκληρη γενιά ‘φοβισμένη’ από τις μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις έχει ωθήσει πολλές κυβερνήσεις να αναλάβουν δράση, όπως για παράδειγμα να χρηματοδοτήσουν περισσότερα προγράμματα για την ένταξη της νεολαίας στην αγορά εργασίας. Ωστόσο, τα κυβερνητικά προγράμματα δεν μπορούν από μόνα τους να επιλύσουν το πρόβλημα εξ ολοκλήρου και πρέπει να οργανωθούν συλλογικές προσπάθειες στις οποίες θα συμμετέχουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι, συμπεριλαμβανομένων των εργοδοτών, των ενώσεων, των μη κυβερνητικών οργανώσεων και φυσικά των ίδιων των νέων.

Εξετάζοντας το θέμα πιο προσεκτικά, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση του ποσοστού ανεργίας των νέων.

τρομάζοντας τη νέα γενιά

Για τους χαμηλά ειδικευμένους νέους, κυρίως για όσους έχουν αφήσει το σχολείο χωρίς να αποκτήσουν το απολυτήριο ή κάποια πιστοποίηση, η αδυναμία εύρεσης ή διατήρησης μιας θέσης εργασίας μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα αρνητικές συνέπειες στις μελλοντικές επαγγελματικές τους ευκαιρίες. Αυτή η κατάσταση ορίζεται από μερικούς ειδικούς του κλάδου ως ‘τρομακτική’.

ποιότητα εργασίας

Οι αναπτυσσόμενες περιοχές αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες αναφορικά με την ποιότητα των διαθέσιμων θέσεων εργασίας στους νέους. Το Flexibility@Work 2014 επιβεβαιώνει ότι στις αναπτυσσόμενες οικονομίες όπου οι θεσμικοί φορείς εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής πρόνοιας, είναι αδύναμοι, μεγάλος αριθμός νέων συνεχίζει να έχει πρόσβαση μόνο σε κατώτερης ποιότητας θέσεις και σε άτυπες μορφές εργασίας.

αναντιστοιχία δεξιοτήτων

Η υπερβολική ακαδημαϊκή κατάρτιση και η υπερ-εξειδίκευση συνυπάρχουν με την έλλειψη ακαδημαϊκού υπόβαθρου και δεξιοτήτων, όπως φαίνεται και από το Into the Gap. Έτσι, η έλλειψη δεξιοτήτων που οφείλεται στη μακροχρόνια ανεργία, αποδίδεται επίσης στην αναντιστοιχία δεξιοτήτων.

έλλειψη δεξιοτήτων

Υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν εκείνοι οι νέοι που έχουν μείνει πίσω και απλά δεν κατάφεραν να μπουν στην αγορά εργασίας και στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι ανεπαρκώς καταρτισμένοι νέοι, που έχουν μπει στην αγορά εργασίας και ενώ έχουν την ακαδημαϊκή κατάρτιση, ωστόσο δεν διαθέτουν τις απαραίτητες δεξιότητες που απαιτούνται για να σημειώσουν οποιαδήποτε εξέλιξη στην καριέρα τους.

Η αναγνώριση δεξιοτήτων και μια αγορά εργασίας απαλλαγμένη από αποκλεισμούς αποτελούν τους δύο βασικούς παράγοντες που μπορούν να βοηθήσουν αυτές τις δύο κατηγορίες και να καλυτερεύσουν την κατάσταση γενικά. Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, απαιτείται συμμετοχή πέραν των απλών, χρηματοδοτούμενων από την κυβέρνηση, προγραμμάτων. Η βελτίωση των αριθμών που αφορούν στην εργασιακή συμμετοχή των νέων απαιτεί εις βάθος κατανόηση των προβλημάτων της απασχολισιμότητας και της αγοράς εργασίας, που είναι συγκεκριμένα για κάθε χώρα.

Οι ιδιωτικές υπηρεσίες στελέχωσης μπορούν και θα έπρεπε να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη μείωση της ανεργίας των νέων και στην στήριξη τους καθ’ όλη την διάρκεια της πορείας τους. Η αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ του ιδιωτικού κλάδου απασχόλησης και πολλών δημόσιων συνεργατών συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων φορέων απασχόλησης, παίζει καθοριστικό ρόλο σε αυτό.

Ο χρόνος είναι πολύτιμος και ένα παγκόσμιο κίνημα απαιτείται για να σπάσει τον κύκλο που κρατάει εκατομμύρια νέους εκτός εκπαίδευσης και εργασίας.

Κατεβάστε ολόκληρο το white paper για να αποκτήσετε πιο ολοκληρωμένη εικόνα για την ανεργία στους νέους.

Για όσους θέλουν να συλλέξουν ιδέες για το πώς οι κυβερνήσεις, οι ενώσεις, οι επιχειρήσεις αλλά και οι ίδιοι οι νέοι πρέπει να συνεργαστούν- και πάνω σε ποια μέτρα πρέπει να εστιάσουν για να αντιμετωπιστεί η ανεργία στους νέους- το Flexibility@work 2014, είναι κάτι που πρέπει να διαβάσουν.